Orszak Trzech Króli w Garwolinie

 Po raz pierwszy odbył się w Garwolinie Orszak Trzech Króli. Było to wielkie wydarzenie, w które włączyli się mieszkańcy całego Garwolina i okolicznych miejscowości – wszystkich trzech parafii: parafii pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, parafii pw. Przemienienia Pańskiego i parafii pw. Św. Jana Pawła II w Sulbinach.

Orszak ten rozpoczął się Eucharystią celebrowaną o godz. 11:30 w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej, której przewodniczył Dziekan Dekanatu Garwolińskiego – ks. prałat Ryszard Andruszczak, a współkoncelebrowali – ks. kan. Stanisław Małek – proboszcz parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie, ks. Andrzej Lemieszek – proboszcz parafii w Sulbinach, ks. prałat Julian JóĹşwik oraz ks. Michał Chojecki – wikariusz. Oprawę muzyczną Mszy Św. uświetniła Orkiestra Strażacka OSP Garwolin pod dyr. p.Zbigniewa Miętusa oraz dzieci i młodzieży ze schól przyparafialnych. Już podczas Mszy św. wierni byli odpowiednio poprzebierani co dodało uroku i piękna przeżywanej Eucharystii.

Po skończonej Mszy św. odbyły się Jasełka – krótkie przedstawienie w wykonaniu dzieci
ze scholii 1100 Aniołów, działającej przy parafii MB Częstochowskiej,
które zostały gorąco przyjęte prze licznie wypełnionych wiernych w miejscowym kościele.

Następnie pojawili się trzej Królowie – Magowie, którzy weszli wśród ludzi i zaczęli ich prowadzić do Orszaku. W rolę Trzech Króli wcielili się: Kacpra – Króla czerwonego będącego symbolem władcy Europy – ks. Michał Chojecki, wikariusz parafii pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie, Melchiora – Króla w kolorze zielonym, który był symbolem orszaku azjatyckiego – ks. prał. Ryszard Andruszczak – dziekan dekanatu garwolińskiego oraz Baltazar – czyli orszak niebieski symbolizujący Afrykę – ks. Andrzej Lemieszek, proboszcz parafii pw. Św. Jana Pawła II w Sulbinach. Po wyjściu z kościoła – królowie Ci dosiedli przygotowane konie, które czekały przed główną bramą kościoła. I tak ruszył Orszak Trzech Króli idących za gwiazdą w stronę kościoła Przemienienia Pańskiego, aby tam pokłonić się Nowonarodzonemu Zbawicielowi świata.




Podczas drogi wszyscy włączali się w śpiew kolęd, którym przewodniczyła Schola Rodzin „Młodzi Duchem”, a także obejrzeliśmy krótką scenkę, która została odegrana przez młodzież działającą w Kole Teatralnym przy Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr. 1 im. Bohaterów Westerplatte w Garwolinie.

 Gdy doszliśmy do Kolegiaty Przemienienia Pańskiego wszyscy ujrzeliśmy Św. Rodzinę, która zajęła miejsce w szopce, a do której podjechali Trzej Królowie i oddali pokłon wraz w wszystkimi uczestnikami Orszaku. W Orszaku, który po raz pierwszy przemierzył ulice Garwolina szacuje się, że wzięło udział ok. 2000 – 3000 ludzi, którzy pomimo dużego mrozu z radością kroczyli wspólnie i śpiewali kolędy – manifestując przy tym swoją wiarę. Dziękujemy wszystkim, którzy wspierali Orszak – Policji Powiatowej i Straży – za bezpieczne przeprowadzenie Orszaku; Chórowi Miasta Garwolin – za uświetnienie pokłonu Trzech Króli przy kościele Przemienienia Pańskiego wykonaniem kolęd oraz tym wszystkim, którzy sprawili, że idea Orszaku Trzech Króli weszła w życie.


Niech radość nie minie! - w naszej rodzinie!
Brak kłótni ogłaszam! - chcę mówić PRZEPRASZAM!
Niech pokój zagości! - z bliskimi w radości!
Być wdzięcznym spróbuję! - Dziś mówię DZIĘKUJĘ!
W naszej rodzinie!  - uśmiech nie zginie!
Pokorę dziś głoszę! - umiem mówić PROSZĘ!







Więcej zdjęć można obejrzeć w poniższym albumie:

Orszak Trzech Króli w Garwolinie 2015


Krótka relacja filmowa z Orszaku:

 

 

UROCZYSTOŚÄ† OBJAWIENIA PAŃSKIEGO

Święto Bożego Narodzenia koncentruje się na uniżeniu Syna Bożego podkreślając ziemskie narodziny Słowa Bożego. Epifania (z gr. objawienie) akcentuje Boską wielkość nowo narodzonego, który pragnie swą miłością zbawczą ogarnąć nie tylko naród wybrany, ale wszystkich ludzi (J 3,16-17). Te dwa święta obchodzono 6 stycznia w Kościele razem aż do IV w. Uroczystość Objawienia Pańskiego zwana jest popularnie Świętem Trzech Króli. Kluczem do zrozumienia tego święta jest jedynie 2 rozdział Ewangelii św. Mateusza, który mówi o Mędrcach przybywających do Betlejem, aby złożyć hołd Jezusowi. Mędrców nazywa się Królami w związku z proroctwami Starego Testamentu (Ps 72,10-11; Iz 60,3.6). Wymienia się ich najczęściej trzech ze względu na trzy dary o których wspomina Ewangelia i których symbolikę wyjaśnił w II w. św. Ireneusz z Lyonu: złoto ofiarowane Jezusowi jako królowi, kadzidło jako Bogu i mirrę jako człowiekowi zapowiadającą Jego śmierć.

 SYMBOLIKA DARÓW ZŁOŻONYCH PRZEZ MĘDRCÓW:

  • Dla podkreślenia godności boskiej i królewskiej Nowonarodzonego Mesjasza składają ZŁOTO (gr. chryzos). Złoto — ofiarowywano w owych czasach królom. Mędrcy składając Jezusowi złoto uznali, że Chrystus jest Królem nieba i ziemi.
  • Dla podkreślenia Jego pochodzenia i godności arcykapłańskiej składają KADZIDŁO (gr. libanos) wyznając, że jest On kapłanem nowego Przymierza. Kadzidło — pali się na cześć Boga i oznacza, że Chrystus jest Bogiem.
  • Dla podkreślenia człowieczeństwa Jezusa, zapowiadając Jego mękę i pogrzeb, Mędrcy składają MIRRĘ (gr. smyrna). Mirra — używana była przy namaszczaniu ludzi zmarłych. Oznacza, iż Chrystus jest człowiekiem. Mirrę stanowiła żywica otrzymywana z różnych gatunków drzew balsamowych z południowej Arabii, której używano jako kadzidło i jako lekarstwa. Stosowano ją także przy balsamowaniu zwłok.

C + M + B

Inicjały C+ M + B  odczytuje się jako błogosławieństwo. Jest to skrót od: Christus mansionem benedicat – Niech Chrystus błogosławi dom. Imiona: Kacper, Melchior, Baltazar pojawiły się w tradycji dopiero w X w. Istnieje zwyczaj oznaczania drzwi mieszkań ich pierwszymi literami K + M + B na znak wiary, że mieszkający w nich chrześcijanie na wzór Mędrców przyjęli narodzonego Jezusa jako swojego Boga i Króla. Zwyczaj ten nawiązuje także do Księgi Wyjścia, która mówi, że Izraelici znaczyli drzwi i progi domów krwią baranka, aby Pan nie pozwolił wejść niszczycielowi do wnętrza (Wj 12,21-28).

Gwiazda

Chrystus objawiał się na różne sposoby. Prostym pasterzom posłał anioła (Łk 2,9-14), Mędrcom ukazał gwiazdę (Mt 2,2), uczniom uczynił w Kanie cud zmiany wody w wino (J 2,1-12) oraz objawił swoje Bóstwo w czasie Chrztu w Jordanie (Mt 3,13-17). W liturgii Uroczystości Objawienia Pańskiego słyszymy: Dzisiaj Chrystus objawił się jako Zbawiciel. Dlatego nie świętujemy jedynie przeszłego faktu. Świętujemy narodzonego ponad 2000 lat temu Chrystusa, który objawił się człowiekowi i nadal mu objawia się każdego dnia wzywając go do wiary.

Uroczystość Objawienia Pańskiego uczy więc, że chrześcijanie, podobnie jak mędrcy, którzy powrócili do domu inną drogą (Mt 2,12), winni po spotkaniu Zbawiciela rozpocząć nowe życie; doświadczywszy Jego miłującej obecności w sposób mądry objawiać ją światu. Jak mędrcy winni składać duchowe dary: złota swej ludzkiej wolności (Ga 5, 13-24), kadzidła codziennej modlitwy (1 Tes 5,17) oraz mirry –  czyli trudu bycia na co dzień dla Boga (Rz 12,1-2). Na tej drodze towarzyszy wszystkim poszukującym Słowo Boże, porównywane przez Ojców Kościoła do blasku gwiazdy prowadzącej do poznania prawdy (2 Tm 14-17).


„Mędrcy «ruszyli w drogę» - wchodząc odważnie na nieznane szlaki, podejmując długą i niełatwą podróż. Nie wahali się pozostawić wszystkiego, by pójść za gwiazdą, którą widzieli na Wschodzie. Dając Mu złoto, podkreślają Jego królewskie Bóstwo; dar kadzidła potwierdza, że jest On kapłanem Nowego Przymierza; wręczając mirrę, uznają w Nim proroka, który przeleje swoją krew, by pojednać ludzkość z Ojcem. Drodzy młodzi ofiarujcie Panu złoto waszego życia, czyli dobrowolnie pójdĹşcie za Nim z miłości, wiernie odpowiadając na Jego wezwanie; niech wznosi się ku Niemu kadzidło waszej żarliwej modlitwy na Jego chwałę; ofiarujcie Mu mirrę, to znaczy wdzięczną miłość do Niego, prawdziwego Człowieka, który nas umiłował tak bardzo, że umarł niczym złoczyńca na Golgocie. Po spotkaniu Chrystusa Mędrcy powrócili do swego kraju «inną drogą». Ta zmiana szlaku może symbolizować nawrócenie.  

św.  Jan Paweł II Castel Gandolfo, 6 sierpnia 2004 r.



Archiwum

Zdjęcia pochodzą z serwisu www.freepik.com